Trwający obecnie i wciąż nierozwiązany kryzys gospodarczy może tylko pogorszyć tę sytuację. Ceny żywności są obecnie niższe niż w rekordowym pod tym względem 2008 r., ale – pomimo względnie stałych cen żywności i produktów rolnych – koszt zaopatrzenia w żywność wciąż jest bardzo wysoki i zmienny, zwłaszcza w krajach rozwijających się. Ten stan zagraża bezpieczeństwu żywnościowemu. Co więcej, kryzys ekonomiczny, który pociąga za sobą wzrost bezrobocia i spadek dochodów, z całą pewnością spotęguje problem braku dostępu do żywności.  Walka z głodem pozostaje jednym z największych wyzwań Milenijnych Celów Rozwoju i wymaga bliskiej i wytrwałej współpracy społeczności międzynarodowej, w tym rządów, społeczeństwa obywatelskiego i sektora prywatnego. W istocie, kryzys z 2008 roku stał się bodźcem do skoordynowanych działań społeczności międzynarodowej i zwrócił uwagę na kluczowe problemy systemu żywnościowego, które wciąż nie zostały nierozwiązane. Ceny na wielu krajowych rynkach żywności pozostają wysokie (nie tylko w krajach Południa) , a ryzyko przyszłych wahań nadal jest znaczne.
                             
Sytuacja w światowej gospodarce zaostrza problemy związane z produkcją i dostępem do żywności, dotykając zwłaszcza kraje mniej rozwinięte i drobnych rolników. Konieczne staje się podjęcie zdecydowanych i konkretnych działań. Bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, kluczową strategią walki z biedą wydaje się rozwój oparty na rolnictwie. Nierozwiązany problem skrajnego niedożywienia ludzi na całym świecie i ostatnie tendencje w obszarze cen, produkcji i konsumpcji żywności wzmacniają przekonanie o nadciągającym kryzysie żywnościowym, spotęgowanym jeszcze przez wzrost populacji.
Poza kwestią głodu i niedożywienia, ludzkość będzie musiała się też zmierzyć z problemem kurczących się zasobów naturalnych, na których opiera się rolnictwo, a tym samym my wszyscy, oraz zmianami klimatu, które narażają na ryzyko dobrostan wszystkich mieszkańców planety.